AGORA

 

Agora (Agorà) to film z 2009 roku wyreżyserowany przez Alejandro Amenábara, 

z udziałem Rachel Weisz.

WSZYSTKO JEST SUMĄ PRZESZŁOŚCI

I NIC NIE JEST ZROZUMIANE, JEŚLI NIE

PRZEZ JEJ HISTORIĘ

391rok po narodzeniu Chrystusa ... W Aleksandrii filozofka Hypatia musi walczyć o wolność wypowiedzi i wyznania religijnego, a także o prawo do studiowania i nauczania. Przeszkodą jest grupa chrześcijańskich fanatyków, którzy pod przewodnictwem biskupa Cyryla stają do okrutnej i bezwzględnej walki ze światem pogańskim i żydowskim. Zniszczenie biblioteki aleksandryjskiej, wymazanie przeszłości dla przyszłych pokoleń to historyczny grzech, taki jak spalenie rzymskich bibliotek, którego wagi nigdy nie będą w stanie ocenić tamtejsi fundamentalistyczni chrześcijanie.

PO KONSTANTYNIE

CHRZEŚCIJAŃSTWO JEST POLITYKĄ,

A POLITYKA RELIGIĄ

To, co nazywamy chrześcijaństwem, nie ma nic wspólnego z Jezusem Chrystusem, o którym mówią Ewangelie. Jest to katolicyzm i przede wszystkim paulinizm (filozofia św. Pawła: elitarna, mizoginistyczna, apokaliptyczna, totalitarna). Konstantyn przyjął chrześcijaństwo nie przez wiarę, ale przez strategię władzy; odtąd prześladowani chrześcijanie stali się prześladowcami.

IV wiek naszej ery, Aleksandria w czasach Cesarstwa Rzymskiego. W stolicy, centrum kultury i handlu, walczą o władzę trzy religie: pogaństwo z kultem Serapisa, bóstwa grecko-egipskiego, judaizm i chrześcijaństwo. Przemoc staje się falą nie do powstrzymania, dopóki nie zostanie zdobyta słynna biblioteka miasta. Uwięziona w jej murach jest filozof-matematyk-astronom Hypatia, ostatnia spadkobierczyni starożytnej kultury.

Z JAKĄ INTELIGENCJĄ KIEDYKOLWIEK POMYŚLANO,

ŻE KOBIETA NIE BYŁA INTELIGENTNA?

Bohaterką filmu jest Hypatia, córka filozofa i geodety Theona,

kobieta o wielkiej inteligencji i odwadze, matematyk, astronom i filozof, która wolała prawdę nauki od ślepej wiary.

„Jestem przekonana, że gdyby religie nie miały tej całej władzy, bylibyśmy bardziej wolni mentalnie na drodze rozwoju, a problem równości płci nie powstałby, ponieważ przede wszystkim bylibyśmy umysłem, a potem seksem; 

dziś jesteśmy tylko seksem i żadnym umysłem… kobieta do dziś jest ceniona za urodę i za cechy, które może mieć pod pościelą, a nie za głowę, a to cofa nas niebezpiecznie o wieki.”

KOBIETA UCZĄCA WOLNOŚCI SŁOWA, 

RÓWNOŚCI DUCHA I MIŁOŚCI DO PRAWDY

Agora to historia niezwykłej kobiety,

godnej pochwały zarówno z ludzkiego punktu widzenia (głoszenie równości), jak i z filozoficzno-naukowego punktu widzenia (prowadzi bardzo ważne studia). Jej historia doskonale komponuje się z historią jednego z największych „gwałtòw” w historii ludzkości: przejęcia władzy i przewagi przez religię chrześcijańską ze szkodą dla pogan i Żydòw. 

Hypatia prowadzi szkołę, w której uczeń Orestes stara się przyciągnąć jego uwagę. Młodego niewolnika o imieniu Davos pociąga jej piękno i kultura. Z biegiem lat napięcie między wyznawcami różnych religii staje się coraz bardziej widoczne i kończy się zaciekłymi walkami. Przewaga chrześcijan czerpie z poparcia Rzymu (a nawet Orestesa, który został prefektem).

A BÓG STWORZYŁ NAJPIERW MĘŻCZYZNĘ, PONIEWAŻ BYŁ SZKICEM; 

UCZYNIŁ JĄ POTEM, PONIEWAŻ BYŁA WYKOŃCZENIEM

Nie chcemy rozwodzić się nad tym jak traktowano kobietę w starożytnym, mizoginistycznym świecie: wybrakowany mężczyzna!, tak mówili o kobiecie mężczyźni, którym zabrakło zrozumienia i kobiecej pełni. 

Hypatia to kobieta o niezwykłej inteligencji i odwadze, astronom i filozof. Wolała prawdę nauki od ślepej wiary. Wśród jej uczniów jest w niej głęboko zakochanych dwóch mężczyzn: bogato urodzony Orestes, przyszły prefekt cesarstwa i Davos, jej młody niewolnik rozdarty między swoją tajemną miłością a wolnością obiecaną przez mnichów Parabala, zbrojne ramię chrześcijaństwa. Hypatia pozna tylko miłość do nauki, której odda swoje życie i za którą również życie straciła.

NIE MA WOJEN OKRUTNIEJSZYCH I GWAŁTOWNIEJSZYCH 

OD WOJEN TOCZONYCH W IMIĘ BOGA

Kiedy religia sublimuje śmierć jako męczeństwo, gdy przekonuje sama siebie i uświęca przemoc jako boski zapał, gdy czyni zwycięstwo moralnym podbojem, to nie ma wojny, która może być bardziej okrutna i krwawa niż te, które toczą się w imię Boga. 

Film to surowe oskarżenie wszelkiego religijnego fanatyzmu i ekstremizmu. Jak zadeklarował sam reżyser, podczas konferencji prasowej, która odbyła się w pięknej scenerii Ara Pacis w Rzymie z okazji prezentacji filmu: „Hypatia to kobieca wersja Jezusa. Agora nie jest filmem przeciw chrześcijaństwu, ale przeciw wszystkim fundamentalizmom”. A więc także przeciwko fundamentalistycznemu chrześcijaństwu zarówno rzymskiej ery imperialnej, jak i inkwizycyjnej epoki renesansu czy jakiemukolwiek innemu, przeszłemu, teraźniejszemu i przyszłemu.

Dobrze jest naśladować Chrystusa, ale naśladujmy Jego nauki, a nie to, co Mu zrobiono.

NIE UŻYWAJ IMIENIA BOŻEGO NADAREMNO !!!

Pierwszymi, którzy łamią to pierwsze przykazanie, są dokładnie religie, które je głoszą. W imię Boga, jakiekolwiek by nie było Jego imię, czynione są gesty, których żadna wyższa istota godna tego imienia nie mogłaby zaakceptować. Władza nie może być inna od władzy miłości, ale miłość nie może robić tego, co zawsze lubi, bo to już nie jest władza, ale arogancja. Miłość, jeśli jest prawdziwa, ogranicza się do szacunku dla tych, którzy jej nie kochają i nigdy nie zmusza do kochania, do kłaniania się jej woli i jej prawom.

KAŻDY CHCE BYĆ WOLNYM,

ALE NIEWIELU WIE JAK BYĆ SPRAWIEDLIWYM

GENIUSZ NIGDY NIE JEST WEWNĄTRZ NORMY,

PONIEWAŻ MASA JEST ANORMALNA JAKO POZBAWIONA GENIUSZA

Hypatia jest symbolem zaślepienia wiary w stosunku do rozumu. Zabita, ponieważ się jej bano, ponieważ jej poglądy na temat kosmosu były tak zaawansowane, że przewyższały Biblię, więc w oczach wielu była czarownicą, a nie świętą. Spotkało ją to samo, co przydarzyło się Galileuszowi i innym ludziom wiernym swojemu sumieniu, a niewiernym sumieniu zbiorowego szaleństwa religijnego, politycznego i społecznego. Tak samo dzisiaj próbujemy zamknąć usta tym, którzy chcą być rozsądnym głosem konstruktywnego sprzeciwu, bo masa jest sklonowana i ujednolicona, nigdy nie zrozumie geniuszu.

Problem natury naukowej...

Film opowiada, że Hypatia, odwołując się do starożytnego naukowca Arystarcha (pierwszego, który teoretyzował system heliocentryczny), wyobraża sobie model (wiele wieków przed Mikołajem Kopernikiem i Galileuszem), w którym Ziemia krąży wokół Słońca, a nie odwrotnie, jak w modelu ptolemejskim, z dodatkiem hipotezy o orbicie eliptycznej, zrodzonej z niezadowolenia z faktu, że Słońce pojawia się na przemian dalej lub bliżej Ziemi. Obserwując stożek Apoloniusza, uzyskała w ten sposób rozwiązanie podobne do Keplera, oparte na orbicie eliptycznej, a nie kołowej. Tu pojawia się fabularyzowana idea, że ​​gdyby Hypatia nie została ukamienowana przez chrześcijan, mogłaby wyprzedzić astronomiczny model Keplera o dwanaście stuleci. Jak wskazują napisy końcowe filmu, przypisanie tej tezy Hypatii nie ma podstaw w dokumentach i ma charakter czysto spekulacyjny.

PRAWDZIWA MĘCZENNICA

NA OŁTARZACH LUDZKIEJ ŚWIADOMOŚCI

Hypatia posiadała wszelkie cechy, dla których chrześcijanie powinni byli ją znienawidzić: kobieta, poganka, uczona o wielkiej sławie, przewodnik i nauczyciel duchowy. Była nauczycielką neoplatońskiej szkoły filozoficznej w Aleksandrii. W 415 roku chrześcijanie aleksandryjscy, poruszeni przez biskupa Cyryla, zaatakowali ją, okrutnie znękali ciągnąc ulicami miasta, ukamienowali, a ostatecznie rozszarpali na kawałki i spalili...

W Aleksandrii żyła kobieta o imieniu Hypatia, córka filozofa Teona, która osiągnęła taką wiedzę w literaturze i nauce, że znacznie przewyższyła wszystkich filozofów swoich czasów. Po przejściu szkoły Platona i Plotyna wyjaśniała swoim słuchaczom zasady filozofii, a wielu z nich przybyło z daleka, aby otrzymać jej nauczanie.

- Sokrates Scholastyk -

STRACILIŚMY 2 WIEKI HISTORII

Historia Hypatii splata się z jedną z największych zbrodni w dziejach ludzkości, a dokonanej przez chrześcijan: ze zniszczeniem biblioteki Aleksandryjskiej. Cesarz Teodozjusz nakazuje prefektowi Aleksandrii wydanie rozkazu opuszczenia biblioteki przez tych wszystkich, którzy się nią opiekowali. Jej opiekunowie na próżno próbowali ratować jej skarby i rękopisy. Ostatecznie wszyscy opiekunowie uciekli z wyjątkiem Hypatii i innych nielicznych. Odwaga tej kobiety, która potrafiła przyjąć ofiarę, by nie zaprzeczyć własnym ideom, jest przykładem, który zasługuje na pamięć. Ale jak to się niestety często zdarza, racje prawdy są poświęcane względom politycznym, racjom władzy...

Nie możecie kwestionować tego, w co wierzycie, ja muszę to zrobić.

- Hypatia -